ترس از کرونا را جدی بگیرید اما منطقی رفتار کنید

ترس از کرونا را جدی بگیرید؛ اما منطقی رفتار کنید

همه ما مدتی است که درگیر یک بیماری ناشناخته ای هستیم. ویروس کرونا برای آنکه در کانون توجه قرار گیرد، چندان زحمت بسیار نکشیده است. گویا آوازه این ویروس، بسیار بیشتر از آنچه که توانسته منتشر شده باشد، انتشار پیدا کرده است. تقریبا هر کسی از این بیماری و دردسر های آن صحبت می کند، چه کسانیکه مبتلا شده اند و چه آنها که هنوز در معرض این ویروس قرار نگرفته اند، اما خودشان را همراه با یک تهدید همیشگی می بینند. تهدیدی که می ‌خواهد جان آنها را هدف قرار دهد.

اینکه در معرض تهدید بیماری کرونا باشیم، ناخودآگاه در هر یک از ما ترس ایجاد کرده است. ترس از کرونا سالم و مریض نمی شناسد، کوچک و بزرگ هم ندارد. وقتی صحبت از یک بیماری ناشناخته در میان باشد که می تواند به شکل یک اپیدمی به راحتی و به سرعت منتشر شود، ناخودآگاه ترس آلود است. ترس از کرونا یک امر طبیعی است، چرا که این بیماری می‌ تواند در هر جایی کمین کرده باشد و به راحتی ما و یا اطرافیان ما را گرفتار کند.

اینکه قرار است با بیماری کرونا در جنگ باشیم، یک واقعیت بدیهی است. قاعدتاً در این جنگ نیز هر یک از ما حکم یک سرباز تمام عیار را داریم. سربازی که می تواند با رعایت اصول بهداشتی و برخی از قواعد اجتماعی زنجیره انتقال این تهدید فراگیر را قطع نماید؛ اما سرباز ترسیده در هیچ نبردی پیروز نهایی نخواهد بود.

ما باید در مقابل این ویروس ناشناخته مقاومت کنیم و در عین حال قدرت روانی، ذهنی و روحی خود را طبیعی نگه داریم. ترس از کرونا می ‌تواند زمینه ‌ساز بیماری ‌های دیگری باشد. مشکلات روانی، آشفتگی های ذهنی و نبود یک خیال آسوده از تبعات سنگین ترس از کرونا می باشد که ممکن است تا سالیان بعد از اتمام دوره اپیدمی این بیماری نیز همراه ما بماند.

در حال حاضر ویروس کرونا اولین تهدید و خطرناک ترین دشمن برای سلامت جامعه است. با این وجود این تهدید نباید به شکلی افسار گسیخته باعث ریشه دواندن ترسی مجهول باشد. ترس از کرونا زندگی طبیعی انسان های جامعه را هدف می ‌گیرد. تهدیدی که در اثر تداوم به راحتی می ‌تواند روش و سبک زندگی انسان ها را تغییر داده و از آنها آدم هایی بسیار حساس‌ تر بسازد. ترس از کرونا باید منطقی باشد. ترسی که مسیر مقابله با بیماری را تدوین کند، نه آنکه عامل ضعف برای شما باشد.

چرا ترس از کرونا خطرناک است؟

هر ترسی که بتواند برای مدتی طولانی همراه با ضمیر ناخودآگاه انسان شود، مستعد خلق یک ترومای روانی است. یک شوک خارج از کنترل که می تواند تمام جنبه های زندگی را تحت تأثیر خود داشته باشد. شوکی که باعث آسیب های روانی تا اجتماعی خواهد شد.

مثلا ما برای آنکه از انتشار بیماری کرونا جلوگیری کنیم، با یکدیگر دست نمی ‌دهیم، روی هم را نمی بوسیم و حتی تا آنجا که ممکن است از حضور در مکان های شلوغ جلوگیری می ‌کنیم. تمام این تمهیدات، ضرورت ‌های بهداشتی است که می ‌تواند تاثیر عمیقی بر قطع زنجیره انتقال بیماری کرونا باشد. لکن ما برای آنکه بیماری کرونا را می ‌شناسیم، این محدودیت ‌ها را برای خود در نظر گرفته‌ ایم. قطعاً این محدودیت ها ناشی از ترس نیست؛ اما می ‌تواند زمینه ‌ساز ترسی مبهم باشد.

اینکه در حال حاضر گاها می‌ ترسیم که با برخی از نزدیکان مواجه شویم و یا در محل ‌های عمومی حاضر باشیم و در اعماق این ترس تقریباً مسیر سختی از روزمرگی برای خود پیش بگیریم، قطعاً آن هدف بهداشتی برای قطع زنجیره انتشار کرونا نخواهد شد. در نظر داشته باشید که رعایت تمام نکات بهداشتی تا اصول حرفه ‌ای در خلق قرنطینه های خانگی چیزی متفاوت با ترس از کرونا می ‌باشد.

ترس از کرونا خواستگاهی روانی دارد و به راحتی می ‌تواند در لایه های شخصیتی شما تاثیرات نامطلوبی بگذارد. گاها این ترس تا آن اندازه غلیظ می‌ شود که با خلق علایم نابهنجار جسمی، روانی، عاطفی و حتی رفتاری خواهد شد. چیزی که دیگر در نگاه علم روانشناسی با عنوان بیماری از آن یاد می ‌کنند.

انواع ترس از کرونا

تمام پزشکان و متخصصان حوزه سلامت و بهداشت جداٌ از شما می خواهند که تمام اصول حرفه ‌ای در مباحث بهداشتی تا قرنطینه های خانگی را جدی بگیرید؛ اما هرگز از شما نمی خواهند که از این بیماری در هراس باشید. لکن جدیتی که در ذکر نکات بهداشتی داده می ‌شود، در کنار اخبار گاه ناامیدکننده و بحران ساز، ناخودآگاه ترس از کرونا را ایجاد می ‌کند. ترسی که گاهاً طبیعی است و باید باشد تا شما بیماری کرونا را جدی بگیرید؛ اما نباید جنبه هایی بر خودش بگیرد که ابعاد روانی تا رفتاری شما را تهدید کند. ترس از کرونا را می ‌توان در چند وجه دسته بندی نمود.

*        ترس از آنکه مریض خواهیم شد و یا آنکه مریض هستیم.

*        ترس از آنکه اطرافیان و اقوام ما در چه شرایطی هستند.

*        ترس از مواجه شدن با هر گونه سطح و یا شی که اطلاع درستی از چند و چون آن نداریم.

*        ترس از حضور در مکان های عمومی و بسیار شلوغ و یا مواجه شدن با افراد بیگانه.

تمام این ترس ‌ها تا حدودی طبیعی هستند و باید باشند تا شما بیماری کرونا را جدی بگیرید و متوجه باشید که این بیماری تا چه اندازه نزدیک به شما است و می ‌تواند ابعاد کاملی از زندگی شما و اطرافیان شما را تحت تاثیر خود قرار دهد؛ اما لازم است تا این ترس مدیریت شود.

لکن مسئله در همین نکته ساده است. چطور می توانیم ترس از کرونا را مدیریت کنیم، به طوری که نسبت به آن بی خیال نباشیم و مادامیکه کاملا آن را جدی گرفته ایم، اسیر ابعاد روانی تا رفتاری این ترس نباشیم؟ در ادامه می خواهیم شما را با راهکار هایی که می‌ تواند ترس از کرونا را به یک واقعیت مثبت و سازنده تبدیل کند، آشنا سازیم.

بیماری کرونا را کاملاً بشناسید

خیلی منطقی است که لازم است در مواجهه با یک بیماری، آن بیماری را کاملاً بشناسید. شناخت می‌ تواند نگرش های علمی و در عین حال مثبت برای شما داشته باشد. وقتی یک بیماری، دلایل انتشار، علائم و تبعات آن را می ‌شناسیم، یقیناً بهتر می ‌توانیم راهکار های مقابله با آن را تدوین نماییم.

اما ممکن است این طور موضوع را مطرح کنیم که ویروس کرونا هنوز هم یک عامل بیماری زای ناشناخته است. مثلاً هنوز نتوانسته اند راه درمان قطعی برای آن پیدا کنند؛ اما در مسیر شناختن بیماری کرونا هدف ما پیشگیری است نه درمان. درمان را برای کادر پزشکی و داروسازی می‌ گذاریم. این مسئولیت آنها است که راه درمانی پیدا کنند. و برای ما هدف آن است که به این بیماری مبتلا نشویم و نگذاریم دیگران نیز مبتلا شوند. خوشبختانه در این فاز، بیماری کرونا کاملاً شناخته شده می باشد.

یعنی دیگر تمام ایده های عملی برای آنکه مشخص کند کرونا دقیقا چیست و چگونه منتشر می ‌شود، تدوین شده است. پس لازم است با اندک جستجو در سطح رسانه های گوناگون، دانش پیشگیری خود را از بیماری کرونا تقویت کنید. برای این منظور راه ‌حل ‌های خیلی ساده ‌ای تدوین شده است. راه حل هایی که همراه با شناخت ویروس کرونا در نظر گرفته می ‌شوند.

راه حل ها مختلف جهت مقابله با ویروس کرونا:

ª    کرونا، ویروس سنگینی است: یکی از راه حل های ساده برای آنکه اسیر کرونا نباشیم، آن است که در هر حالتی در فضا های عمومی حداقل فاصله یک الی 1.5 متری را با تمام افراد اطراف خود حفظ کنیم. چرا؟! چون ویروس کرونا سنگین وزن است و نمی‌ تواند در هوا به مقدار طولانی منتشر شود؛ اما اگر مجبور شدیم در فضا هایی بسیار تنگ تر باشیم چه باید کرد؟ خب، برای این موارد نیز تصمیم اصلی، خروج هر چه سریع ‌تر از مکان مذکور است. لکن در زمانی که در چنین فضا هایی هستید، می توانید از ماسک های استاندارد استفاده کنید.

ª    کرونا یک بیماری تنفسی است: یک راه حل منطقی برای آنکه بیماری کرونا ما را گرفتار نکند، آن است که راه ورود آن به بدن خود را مسدود کنیم. وقتی می دانیم که این ویروس در ریه ها لانه می‌ کند، پس لازم است که تحت هیچ حالتی نتواند خودش را به ریه ‌های ما برساند. استفاده از ماسک اولین ایده است؛ اما وقتی عادت داریم که دائماً دست های احتمالاً آلوده خود را بر سر و صورت خود بمالیم، ضریب گرفتاری خود را افزایش داده ایم. پس لازم است تا وقتی در فضا های نامطمئن هستیم، هرگز دست به سر و صورت خود نکشیم.

ª    کرونا ویروسی است که همراه با شوینده ها شسته می شود: خوشبختانه ویروس کرونا را می توان با دم دست ترین ابزار شستشو یعنی صابون و دیگر مواد شوینده کاملاً نابود کرد. به این ترتیب همراه با شستشوی دائمی دست ها می ‌توان ضریب انتقال بیماری را کاهش داد؛ اما بهتر است این شستشو در مکان ‌هایی که در نگاه شما امن هستند، صورت گیرد. مثلا یک سرویس بهداشتی در فضا های عمومی هرگز نمی تواند آن حس اعتماد را داشته باشد.

لزوم استفاده از انواع سمپاش برای مقابله با کرونا:

ª    ویروس کرونا با مواد استریل کننده می میرد: الکل، آب ژاول، وایتکس، سرکه سفید و... از جمله مواد رایج استریل کننده است هستند که می توانند ویروس کرونا را نابود کنند. یک راه منطقی برای مقابله با کرونا استفاده منطقی از این متریال های استریل کننده می باشد. هر کسی می ‌تواند در فضای خانه تا محیط اطراف خود را به این ترتیب استریل کند؛ اما زنجیره انتقال وقتی به طور کامل قطع خواهد شد که مطمئن باشیم در سطحی فراتر از محیط خانه عملیات استریل سازی را انجام می ‌دهیم.

لازم است تا هر چه در اطراف ما می باشد به طور کامل استریل شود. پیشخوان مغازه ها، پیاده رو ها، درب های ورودی ساختمان ها، تاکسی ‌ها، اتوبوس های شهری، مترو و... . استریل کردن چنین فضا هایی غالباً همت نهاد های شهری و یا سازمان های دولتی را طلب می کند؛ اما اگر بر این همت مشکوک هستید می توانید همراه با یک سمپاش شارژی و یا دستی به راحتی تمام محیط اطراف خود را استریل کنید. کافی است یک سمپاش شارژی و یا دستی ساده تهیه کنید و تمام محیط بزرگ اما تاثیرگذار بر زندگی خود را استریل کنید.

این مسئله برای اکثر فضا های بزرگ و عمومی اما غیردولتی اهمیت دارد، یک فروشگاه بزرگ و یا یک کارخانه و شاید فضای یک شرکت و شاید یک گاراژ شلوغ و پر رفت و آمد. نهاد های دولتی هیچ مسئولیت خاصی برای استریل کردن این فضا ها ندارند. آنها باید خود دست به کار شوند. دست به کار شدنی که چندان امر پیچیده ‌ای نیست. یک سمپاش شارژی و یا دستی ساده می تواند از پس استریل کردن فضا های بسیار بزرگ عمومی برآید. کافی است نهاد مذکور اقدام به داشتن سمپاش شارژی و یا دستی ای کند، آنگاه می تواند به راحتی تمام فضای عمومی خود را امن و استریل سازد.

این ماجرا ها همگی دستورالعمل هایی است که همراه با شناخت بیماری کرونا، از سوی نهاد های معتبر علمی و دانشگاهی مطرح می‌ شوند. دستورالعمل هایی که می‌ خواهند به هر ترتیبی این ویروس مزاحم را نابود سازند؛ اما ترس از کرونا می ‌تواند در جبهه های دیگر خودش را به شکل غیرمنطقی نشان دهد. جبهه‌ هایی که باید آنها را بشناسیم و به هر ترتیبی که شده آنها را مهار کنیم. جبهه ‌هایی مانند:

-    شایعه ‌پراکنی: قطعاً یکی از تاثیرگذار ترین عوامل در رشد افسار گسیخته ترس از کرونا می ‌تواند شایعات باشد. غالباً شایعات ماهیتی ترس آلود دارند. شاید سعی می کنند تا شرایط هر چه بحرانی تری را به تصویر بکشند. شایعات از بیماری کرونا مرگ اجتماعی دارد و به راحتی می تواند یک جامعه را در استرسی کشنده فرو ببرد.

-    مقاومت برای پذیرش اطلاعات از مراجع رسمی: وقتی به گفته های مراجع رسمی اطمینان ندارید و یا آنها را دروغگو می پندارید، یقینا نمی توانید اطلاعات درستی از بیماری کرونا داشته باشید. در چنین حالتی قطعاً بر ترس از کرونا دامن زده اید.

-    عدم توجه به واقعیت ‌ها: خیلی ها هر عطسه کوچکی را دلیل بر بیماری کرونا می ‌دانند. و یا آنکه یک فرد بی حال و تب دار را به شدت از خود دور می ‌کنند. بهتر است هر عطسه ای را دلیل بر بیماری کرونا نکنید. این نگاه یقیناً ترس از کرونا را افزایش خواهد داد.

جمع بندی مطلب ترس از کرونا:

ما در این مقاله سعی کردیم تا به نوعی مرزی بسازیم میان مسئولیت در قبال بیماری کرونا تا ترس از کرونا. لازم است که بیماری کرونا را کاملاً جدی بگیرید؛ اما نباید جدی گرفتن را با ترس یکی سازید. از طرفی وقتی مسئول هستید، باید نسبت به هر رفتاری که دارید اندیشه کنید. شما قرار است در نبرد با این بیماری باشید، شما قرار است زنجیره انتقال بیماری را بشکنید، شما سرباز سلامت امروز جامعه هستید. سربازی که قرار نیست تفنگی در دست بگیرد و راهی میدان ‌های جنگ باشد؛ بلکه برعکس باید در خانه بماند.

قطعا اولین جبهه و سنگین ترین سنگر مقاومت در برابر هجوم بیماری کرونا در خانه شما بسته خواهد شد. در خانه بمانید و مانند یک سرباز فداکار برای سلامت جامعه، بدون آنکه از بیماری کرونا ترس داشته باشید، آن را شکست دهید.