روان کننده بتن

آشنایی با روان کننده بتن

تا با حال با خود فکر کرده ­اید که چرا بتن با این همه چسبندگی موقع کار انقدر روان است؟ ماده ه­ای سفت و سخت که در ابتدا چسبندگی کمی دارد و اما بعد از خشک شدن بسیار مقاوم و مستحکم می شود. علت این امر وجود روان کننده در آن می باشد.

احتمالا با خود بگویید روان کننده چیست؟

در پاسخ به چیستی روان کننده بتن باید گفت که این ماده افزودنی شیمیایی است که در ترکیب با بتن، باعث کاهش میزان آب آن و البته بالا رفتن عدد اسلامپ بتن می ­شود.  عدد اسلامپ به عددی گفته می ­شود که در زمان آزمایش اسلامپ بتن حاصل می­ شود.

این عدد نشان دهنده مقدار افت بتن در زمان ساخت و آماده سازی آن است.

قابل گفتن است که با افزایش عدد اسلامپ بتن، بی آنکه خواص آن تغییری بکند، بتن روان تر می­ شود. در نتیجه موجب می­شود تا به اسانی و بی هیچ خللی به محل مورد نظر ریخته شود. روان کننده بتن جز افزودنی های بتنی و مصالح ساختمانی محسوب می ­شود که بسیار حائز اهمیت می ­باشد و کاربرد فراوانی نیز دارد.

روان کننده بتن از چه موادی تشکیل شده است و چه تاثیری بر بتن دارد؟

روان کننده بتن که به آن افزودنی کاهنده نیز می­گویند به منظور بهبود بخشیدن به کارایی و قابلیت­های بتن به آن افزوده می­شود. این افزودنی از مواد آلی تشکیل شده است و در برخی نمونه ­ها با مواد معدنی نیز ترکیب شده است.

از بهترین شیوه­ های افزایش کارایی و روانی بتن می­توان به استفاده از همین روان کننده ها اشاره کرد. به طوری که بدون بالا بردن مقدار نسبت آب به سیمان می­ شود در استفاده از سیمان صرفه جویی کرد و عمل اختلاط بتن و تراکم آن، بتن ریزی را اجرا نمود.

منظور از روان بودن بتن در توضیح ساده­ تر همان میزان شکل پذیری آن است. این افزودنی سبب پراکنده شدن ذره­ های سیمان در بتن می­شود و با فراهم کردن سطح­ های بیشتری به منظور تماس با آب موجب بهبود بخشیدن به عمل هیدراتاسین سیمان می­ گردد. معمولا روان کننده­ ها از لیکنوسولفونات تشکیل شده­ اند. این ماده به عنوان محصول جانبی در صنایع کاغذسازی نیز شناخته می ­شود.

عملکرد روان کننده­ ها در بتن به چه صورتی است؟

زمانی که سیمان با اب ترکیب می ­شود، به خاطر کم بود نیروی دافعه در بین ذره ­های سیمان، این ذرات به همدیگر می ­چسبند و در نهایت موجب ایجاد کلوخه سیمانی می­ شوند. افزودن روان کننده­ ها این کلوخه­ ها را از هم باز می­ کند و سبب می­ شود تا ذره­ ها از یکدیگر جدا شده و پراکنده شوند.

این پخش شدن موجب می ­شود تا نیروی جاذبه بین آن­ها کمنر شود و به دنبال آن حرکت ذرات آسان تر شود. به این شکل خاصیت روانی بتن بالا می ­رود و کارایی آن نیز در قیاس با نمونه ه­ای که در آن از روان کننده استفاده نشده است، بیشتر می ­شود.

چگونه از روان کننده بتن استفاده می ­شود؟

به منظور استفاده از روان کننده­ های بتنی، ابتدا باید  به سطح و نیاز خود توجه داشته باشید و سپس اقدام به خرید و استفاده آن کنید. روان کننده ­های بتنی انواع مختلفی دارند که هر کدام از آن­ها ویژگی ­های منحصر به فرد خود را دارند.

برای استفاده از آن­ها بعد از ترکیب سیمان و آب و ماسه با توجه به نسب درج شده در روی بسته ­بندی آن می­ توانید به بتن بیافزاید و مخلوط کنید. مقدار مصرف روان کننده در بتن با توجه به نوع و عدد اسلام آن و دیگر موارد متفاوت است.

سپس بتن شما آماده استفاده است و می­ توانید توسط پمپ بتن آن را پمپاژ کنید. ذکر یک نکته در این بخش بسیار ضروری است و آن هم اینکه استفاده از این مواد نیاز به دانش در این زمینه، تجربه و مهارت دارد. در صورتی که حرفه ­ای نیستید و سابقه کار در استفاده از آن ندارید توصیه می ­کنیم به هیچ وجه از این افزودنی ­­های شیمیایی استفاده نکنید.

لازم به ذکر است که استفاده از روان کننده های بتن می‌تواند ضررها و معایبی را نیز در پیش داشته باشد.

تا اینجای مطلب به این نکات اشاره کردیم که روان کننده بتن یک ماده افزودنی شیمیایی است که موجب روان کنندگی بیشتر و سیال شدن خمیر حاصل می‌شود و به کاهش مقدار آب اضافی منجر می‌شود و می‌تواند مقاومت کششی و خمشی و همینطور دوام بتن را افزایش داده و کارایی محصول را بالا برده و به کیفیت کار شما بیافزاید.

استفاده بیش از اندازه از روان کننده های بتن، معایبی دارد، که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم؛

هم چنین در مقابل، استفاده زیاد از روان کننده ها می تواند نتایج منفی و برعکس را نیز در پی داشته باشد. استفاده زیاد از روان  کننده می تواند موجب از هم گسیختگی بیش از حد خمیر شده و می تواند مواد سازنده آن را از یکدیگر تفکیک دهد.

استفاده از مقدار بیش از حد مجاز آن، می تواند منجر به کاهش فرآیند اثر محصول مورد نظر شود. بنابراین استفاده از روان کننده ها و اضافه نمودن درصد مجاز آن، یکی از عوامل مهمی است که باید تحت نظر فردی که در این امور متخصص است انجام گیرد.

پس همانطور که در این مطلب اشاره شد، مزایای استفاده از روان کننده ها بسیار زیاد می باشد و معایب استفاده از این محصولات بسیار نادر است که آن هم در صورت استفاده نابجا، نادرست و بیش از حد مجاز آن به وجود می آید.

بنابراین استفاده از افزودنی هایی مانند روان کننده موجب افزایش جاری شدن خمیر موردنظر، افزایش شکل پذیری و در نتیجه افزایش مقاومت و استحکام سازه مورد نظر می گردد که باید مقدار مصرف آن با توجه به دوز های نوشته شده بر روی جلد محصولات و همینطور با استفاده از افراد متخصص و توسط ابزارهای دقیق انجام گیرد.

مزیت استفاده از روان کننده بتن در چیست؟

استفاده از افزودنی های بتنی همانند روان کننده بتن تاثیر بسزایی بر روی بتن و عملکرد آن دارد. تا جایی که امروزه در اکثر پروژه ­های بتن ریزی و ... از آن استفاده می­کنند.  از مزیت­های آن می ­توان به موارد زیر اشاره کرد:

1)استفاده از این افزودنی در بتن در وهله اول باعث افزایش عدد اسلامپ و روان شدن بتن می­ شود. افزایش عدد اسلامپ بتن بسته به نوع روان کننده به کار رفته شده می­ تواند متفاوت باشد. به عبارت ساده ­تر شما برای دست یافتن به عر عدد اسلامپی باید از روان کننده مختص آن استفاده نمایید.

2)روان کننده بتن باعث می­ شود تا آب بتن به میزان چشمگیری کاهش یابد و به عبارتی موجب کاهندگی آب آن می­ شود. از آن جایی که از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در بهبود خاصیت مکانیکی بتن، نسبت آب به سیمان است و رابطه معکوس با همدیگر دارند. این عمل سبب بهبود بخشیدن به ویژگی ­های مکانیکی بتن و بالا رفتن مقاومت آن در مقابل آب و سایر عوامل محیطی و تغییرات آب و هوایی می ­شود.

3)وجود این افزودنی عیار  سیمان بتن را کم می ­کند و حرارت هیدراتاسیون در بتن را نیز کم می ­کند.

4)مقاومت فشاری بتن در حضور این ماده افزایش پیدا می ­کند.

5)استفاده از این روان کننده ­ها، باعث آمادگی و مقاومت بالای  بتن در برابر رطوبت مداوم، خشکی، یخبندان، ذوب شدگی و دیگر عوامل محیطی می ­شود.

6)از دیگر مزیت­ هایی که این روان کننده­ ها دارند این است که بتن با سنگدانه های نامناسب را قابل استفاده می­ کنند.

7)باعث پمپاژ راحت­تر بتن در زمان استفاده می ­شوند.

8)وجود این ماده این امکان را فراهم می­ کند تا از بتن برای قالب­ های پر میلگرد و  نازک نیز  استفاده کرد.

9)سبب سهولت و اجرا آسان در بتن ریزی و هم چنین افزایش شکل پذیری آن می ­­شود.

معایب استفاده  از روان کننده بتن چیست؟

طبیعی است که هر ماده مفیدی یک سری معایبی نیز دارد که گاه بسیار زیاد و گاه بسیار کم است. افزودنی های بتن نیز از این قافله جدا نیستند و در کنار مزیت ­هایی که دارند یک سری معایبی نیز دارند که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.

در زمان استفاده از روان کننده بتن، در بتن باید به مقدار مصرف آن دقت کنید.  چرا که کوچک­ ترین اشتباهی در مقدار مصرف روان کننده در بتن موجب می ­شود تا نتیجه مطلوبی را شاهد نباشید. با افزایش مقدار روان کننده در بتن، اغلب بتن آب می­ اندازد  و به دنبال آن کندگیری و جداشدگی آن اتفاق می ­افتد. آب انداختن زیاد از حد بتن موجب و پاشیدگی آن می ­شود.

توجه داشته باشید که استفاده از این افزودنی باعث ایجاد حباب هوا در بتن می ­شود و همچنین ممکن است در زمان گیرش بتن خللی ایجاد نماید و این زمان تا حد زیادی بیشتر شود. ناگفته نماند که با توجه به ترکیب روان کننده و مواد شیمیایی به کار رفته در آن، استفاده زیاد از آن ممکن است باعث ایجاد تاخیر در اثر بخشی بتن شود.

کاربرد روان کننده بتن

هدفی که در استفاده از مواد افزودنی مانند روان کننده های بتن وجود دارد، بالا بردن عدد اسلامپ یعنی چیزی بین ۷ و ۹ اینچ،  افزایش استحکام و مقاومت و همینطور جریان پذیری مناسب بتن می باشد.

نسبت آب به سیمان، یکی از فاکتورهای مهم است که می تواند تاثیر بسیار زیادی در بهبود خواص مکانیکی بتن بگذارد. اگر میزان آب به سیمان در یک بتن کم باشد، باعث بهبود عملکرد و ارتقای ویژگی های بتن شده و مقاومت کششی و خمشی آن را افزایش داده و آن را در برابر نفوذ آب مقاوم می کند بنابراین با استفاده از روان کننده بتن می توان کارایی بتن را افزایش داد.

روان کننده ها در انواع مختلفی موجود می باشند و تفاوت‌های جزئی با یکدیگر دارند. به عنوان مثال روان کننده های دیرگیر، یکی از انواع روان کننده های بتن می باشد که برای استفاده در فصل تابستان و در مناطقی که از گرمای بیشتری برخوردارند یا به مناطق گرمسیر معروف هستند مناسب تر می باشد.

استفاده از این روان کننده ها می توانند با کاهش نسبت آب به سیمان، کارایی بتن را بالا ببرد و طول فرایند  گیرش اولیه آن را طولانی تر کند همچنین استفاده از روان کننده های دیرگیر در بتن هایی که چسبندگی مناسبی ندارند، می‌تواند مناسب باشد زیرا چسبندگی را افزایش می‌دهد و برای دیوارهای برشی در تیرها و بتن ریزی ستون ها بسیار مناسب می باشد.

روان کننده زودگیر، یکی دیگر از انواع روان کننده وافزودنی های بتن می باشد که فرایند گیرش بتن را کاهش می‌دهد. این نوع روان کننده برای مناطقی که دارای آب و هوای سرد تری هستند و به اصطلاح سردسیر می باشند، مناسب تر است. استفاده از این روان کننده ها، اختلاط بتن را کاهش می دهد و عملیات پمپاژ را آسان‌تر می‌کند.

 روان کننده ها در بتن ریزی هایی که با مصالح سنگی استفاده می شود، کاربرد بیشتری دارد. روان کننده معمولی نیز یکی دیگر از انواع روان کننده هاست که برای استفاده در مناطقی که دارای آب و هوای معتدل و مناسبی می باشند بسیار پرکاربرد است استفاده از این روان کننده، کارایی بتن را افزایش می دهد و همچنین باعث افزایش مقاومت فشاری آن می شود و از جدا شدگی و از هم گسیختگی بتن جلوگیری می کند.

روان کننده های معمولی را می توان به ملات سیمانی بتن های مسلح اضافه کرد؛ از این روان کننده ها برای بتن ریزی توسط پمپ نیز استفاده می کنند.

بتن باید به گونه‌ای باشد که بتوان کار پذیری بالایی داشته باشد به همین منظور ماده های افزودنی به آن اضافه می شود که بتواند با بتن عجین و مخلوط شده و یکنواخت ترین مخلوط را به وجود آورد. زمان افزودن موادی مانند روان کننده بسیار مهم است و باید در مرحله درستی  افزوده شود.

حداکثر کارایی و راندمان زمانی به وجود می‌آید که این گونه افزودنی‌ها در مراحل انتهایی به بتن مورد نظر افزوده شوند. زمان، نحوه و مراحل افزودن مواد بسیار مهم است و تاثیر زیادی روی گیرش و مقاومت فشاری محصول موردنظر می گذارد.

افزودنی های مختلفی وجود دارند که می‌توان برای افزایش کارایی بتن مورد نظر اضافه کرد. اما یکی از شایع‌ترین و رایج‌ترین افزودنی‌ها، روان کننده و فوق روان کننده می باشد که روان کننده ها به منظور کاهش آب به بتن اضافه می‌شوند از مواد آلی  تشکیل شده اند و باعث حفظ کارپذیری و کارایی بتن می شوند.

همانطور که در قبل اشاره شد مواد روان کننده به سه دسته A, D و E  تقسیم‌بندی می‌شوند. دسته A فقط به منظور کاهش میزان آب مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد. نوع D در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد که نیاز به خاصیت زودگیر کننده باشد.

روان کننده هایی که به منظور کاهش مقدار آب مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد، موجب ممانعت از نشست می‌شوند و برای جلوگیری از جداشدگی دانه ها و جلوگیری از پراکندگی ذرات تشکیل دهنده بسیار موثر هستند و همینطور برای ارتقاء و تقویت قابلیت پمپ شدن، از مواد افزودنی بر پایه ی کاهنده آب استفاده می شود.

همینطور برای افزایش مقاومت، افزایش دوام، افزایش چسبندگی بتن و همینطور بالابردن کارایی مکانیسم عمل و برای تسریع مقاومت از این محصول استفاده می شود. استفاده از این محصول کارایی بالایی دارد که به کاربردهای مختلف آن اشاره کردیم.

روان کننده ها در سه دسته ابر روان کننده، سوپر روان کننده و روان کننده  معمولی موجود هستند. قیمت این افزودنی ها به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد و با توجه به شرکت تولید کننده، قیمت های مختلف روی آن برچسب گذاری می شود.

روان کننده ها، یکی از موثرترین و بهترین روش ها برای بالا بردن کارایی و روان کنندگی بتن به حساب می‌آید و می‌توان با استفاده از این مواد از مصرف زیاد آب و سیمان جلوگیری کرده و عمل تراکم بتن را به راحتی به انجام رساند و مشکلاتی نظیر سختی و سفتی بتن را به حداقل رساند.

چگونگی کار با روان کننده های بتن و مقدار مصرف روان کننده در بتن

همانطور که گفته شد، روان کننده ها یا همان کاهنده های آب، مخلوط ها هستند که برای اضافه کردن بتن به کار برده می شوند تا میزان آب اضافه شده کاهش پیدا کند و بتن بتواند خواص جاری شدن و روان کنندگی خود را حفظ کند تا کارایی خود را افزایش دهد.

شاید برای شما سوال باشد که افزودن روان کننده ها باید به چه مقدار باشد و چه مقدار روان کننده می تواند باعث افزایش کارایی محصول شود. معمولاً باید بین ۱ تا ۲ درصد وزن سیمان، روان کننده به همین مورد نظر افزود و اگر میزان روان کننده افزودنی بیش از این مقدار باشد، باعث به وجود آوردن معایبی در بتن می شود.

اضافه کردن آب و یا مواد افزودنی مانند روان کننده باید به حد نصاب باشد و اضافه کردن بیش از حد نصاب، ممکن است معایبی را در خمیر و همچنین سازه مورد نظر به وجود آورد.

گاهی اوقات ممکن است بعضی از افراد که تخصص کافی در این زمینه ندارند، آب بیشتری را به بتن شما اضافه کند؛ استفاده از آب زیاد باعث می شود که کیفیت بتن موردنظر کاهش پیدا کرده و انسجام و تراکم مخلوط کاهش یابد و همچنین باعث می شود مواد تشکیل دهنده بتن از یکدیگر جدا شوند و نتوانند به صورت متمرکز و منسجم باشند.

میزان آب، در استفاده از روان کننده ها، موثر است که ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت؛

 بنابراین دوز استفاده از آب بسیار مهم است و باید در هر متر مکعب بتن به مقدار ۱ تا ۳ لیتر آب استفاده شود در صورتی که خواهان کاهش بیشتر آب در بتن یا سیمان باشید، استفاده از روان کننده ها می تواند جایگزین مناسبی باشد.

افزودنی هایی مانند روان کننده را می توان در محل ساخت بتن به محصول مورد نظر اضافه کرد. این کار فواید زیادی دارد. یکی از فواید اضافه کردن روان کننده در محل ساخت این است که مقدار مواد استفاده شده، کنترل می شود و معمولاً توسط یک فرد صورت می‌گیرد . معمولاً دستورالعمل ها و روش هایی که برای اندازه گیری و کنترل میزان مصرف روان کننده ها مورد نیاز است در واحد مرکزی تولید بتن موجود می باشد.

در این فرایند توجه به عدد اسلامپ و کنترل نسبت آب به سیمان مهم است و جزو فاکتورهای اصلی می‌باشد که باید به آن توجه داشت یکی از روش هایی که باید در هنگام اضافه کردن روان کننده بتن در نظر گرفته شود، استفاده از اندازه گیری اسلامپ سنج می باشد. شاید برای شما سوال به وجود آید که اسلام سنج چیست؟

اسلامپ سنج در واقع یک دستگاه مکانیکی است که برای تخمین زدن مقدار اسلامپ بتن استفاده می شود.

 در صورتی که نیاز باشد از افزودنی های دیگری برای خمیر بتن استفاده شود، این افزودنی ها باید تحت نظر کنترل کیفی و به صورت جداگانه اضافه شوند. مواد افزودنی ها نباید در حین اضافه شدن با یکدیگر تماس داشته باشند. در صورت اضافه کردن روان کننده ها در پای کار، اقدامات بخش خصوصی مورد نیاز است که باید از مخازن متصل به تراک استفاده کرد.

بنابراین باید رانندگان تراک در این زمینه آموزش های لازم را کسب کرده باشند و بتوانند با رعایت اصول مربوطه، افزودنی های مختلف را به محصول مورد نظر اضافه کنند.

 معمولا در کارگاه‌هایی که بتن، آماده سازی و تولید می شود، مواد افزودنی توسط پیمانه های مدرج اندازه گیری شده و توسط راننده‌های تراک در مخزن ریخته می شود. همانطور که گفته شد این فرایندها به تخصص و آگاهی های خاصی نیازمندند که رانندگان تراک باید قبل از انجام این کارها، نسبت به هماهنگی‌های مربوطه آگاهی کافی داشته باشند.

 هم چنین رانندگان باید با وسایل مربوطه نظیر تجهیزات، شیرآلات، مواد افزودنی و مخزن ها آشنایی های لازم را داشته باشند و نسبت به درستی مراحل انجام شده اطمینان حاصل کرده باشند.

گفتن این نکته الزامی است که افزودنی های بتن در دو دسته موجود هستند. مواد افزودنی ای  که شیمیایی هستند و مواد افزودنی ای که معدنی هستند. مواد افزودنی شیمیایی باید با درصد بسیار کمی در حد چند دهم درصد تا دو درصد وزن سیمان به بتن اضافه شوند زیرا استفاده بیشتر آنها موجب آسیب و صدمات زیادی می شود.

 استفاده از همین مقدار کم، تغییرات گسترده ای را در بتن شما به وجود می آورد. افزودنی های بتن که بر پایه شیمیایی هستند شامل کندگیر کننده ها، زودگیر کننده ها و روان کننده ها می باشد. در مقابل مواد افزودنی معدنی به صورت پودر به بازار عرضه می‌شوند که باید به میزان بسیار بیشتری نسبت به مواد افزودنی شیمیایی مورد استفاده قرار بگیرند.

آیا استفاده از روان کننده ضرورت دارد؟

شاید برای شما سوال باشد که استفاده از روان کننده چه مزایای به خصوصی می‌تواند داشته باشد و یا استفاده از آن اجباری است یا خیر؟

  در جواب این سوال می توان گفت که مقاومت بتن با میزان آب اضافه شده رابطه عکس دارد یعنی هر چه آب اضافه شده بیشتر باشد، مقاومت بتن کاهش پیدا می کند بنابراین برای ایجاد یک بتن مقاوم تر و با کارایی بیشتر باید آب کمتری مصرف شود زمانی که آب کمتری مصرف شود، روان کنندگی بتن کاهش پیدا کرده و کار کردن با آن دشوار خواهد بود. از اینجاست که به مزیت استفاده از روان کننده ها پی می بریم.

 استفاده از روان کننده ها باعث روان شدن، همپوشی بیشتر و کاهندگی آب شده و تاثیر مثبت  در مقاومت بتن خواهد گذاشت. به همین دلیل استفاده از آن ها می تواند بسیار موثر واقع شود.

همانطور که گفته شد، اگر وزن آب در خمیر بتن کاهش پیدا کند، خمیرسیمان چگال تر خواهد بود و در نتیجه کیفیت خمیر بالاتر می رود و در صورتی که خمیر مورد استفاده شما از کیفیت بالایی برخوردار باشد، موجب افزایش مقاومت فشاری و خمشی خمیر شما می شود.

هم چنین نفوذ پذیری را کاهش می دهد و در برابر عوامل مختلفی مانند هوازدگی، مقاومت پیدا می‌کند و موجب می‌شود که بتن بین آرماتورها پیوند قوی تری برقرار کند و زمانی که خمیر موردنظر شما خشک یا خیس شود، حجم کمتری از خمیر، کاهش پیدا کند و همینطور خمیر مورد نظر کمتر ترک میخورد و تمایل خود را نسبت به جمع شدگی کاهش می دهد.

اضافه کردن روان کننده به مخلوط بتن باید هوشمندانه انجام شود تا فرایند هیدراتاسیون سیمان کامل انجام شده و کارایی بتن را کاهش ندهد و می تواند کارایی مناسب را برای یک پارچه سازی خمیر حفظ کند. 

آبی که به مخلوط خمیر بتن باید اضافه شود تا فرآیند هیدراتاسیون سیمان کامل انجام شود، بین ۲۲ تا ۲۵ می باشد. مقدار آب افزوده شده باید به دقت انجام شود و اگر آب افزوده شده کمتر از حد کافی باشد، به شما یک مخلوط سفت و سخت می دهد که استفاده از این مخلوط با مشکلات بالایی در هنگام استفاده همراه است.

معمولا برای ساخت بتن انبوه با کارایی بیش تر از روان کننده ها یا فوق روان کننده ها استفاده می کنند. استفاده از روان کننده، یک روش استاندارد جهانی است که موجب افزایش کارایی محصول و کاهش آب افزودنی می شود و همان طور که در قبل اشاره شد، استفاده از آب افزودنی کمتر در بتن، موجب افزایش مقاومت فشاری و خمشی می شود و  کارایی محصول را افزایش داده و به کیفیت آن می افزاید و موجب بهبود دوام بتن می شود.

استفاده از افزودنی هایی نظیر روان کننده، موجب می شود که مواد اولیه بتن تقویت پیدا کند. (بین ۵۰ تا ۷۵ درصد) در شرایط مختلفی بتن ها با درجه کارایی مختلف به کار شما می آیند مثلاً در تیرهای عمیق، اتصالات تیر و ستون بتن ریزی در هوای گرم و در مقاطع نازک و درصد زیاد آرماتور، نیاز به کارایی بالا است که در این زمینه ها استفاده از روان کننده ها می تواند دشواری های موجود را کاهش دهد.

استفاده از روان کننده ها مصرف آب را تا ۱۵ درصد و استفاده از فوق روان کننده می تواند مصرف آب را ۱۵ تا ۳۵ درصد کاهش دهد.

تفاوت بتنی که در آن از روان کننده استفاده شده است با سایر بتن ­ها در چیست؟

بتنی که با افزودنی­ های بتنی همانند روان کننده بتن مخلوط شده است، مقاومت بیشتری در قیاس با بتنی است  که به همان نسبت آب و سیمان اما بدون روان کننده ترکیب شده است. البته شایان ذکر است که تقلیل دهنده ­های آب، به مقدار چشمگیری سبب بهبودی خاصیت بتن می ­شود.

انواع روان کننده ­ها از نظر مواد تشکیل دهنده

روان کننده­ ها از نظر مواد تشکیل دهنده، به سه نوع:  فوق روان کننده کروبکسیلاتی، فوق روان کننده لینگو فسفات و فوق روان کننده نفتالینی تقسیم می­ شوند. البته میزان مواد نام برده شده در هر یک از آن­ها نیز تفاوت دارد و به همین خاطر است که در زمان خرید روان کننده با نمونه ­هایی همانند: روان کننده معمولی، ابر روان کننده و سوپر روان کننده رو به رو می­ شوید.

فوق روان کننده کربوکسیلاتی:

این روان کننده در عمل با سایر روان کننده ­ها متفاوت است. دلیل آن این است که پایه سازنده آن، اتر می ­باشد. همچنین از زنیجیره های جانبی مولکولی می­ باشد. میزان استفاده از این روان کننده برابر با 0/5 –½ وزن سیمان است. استفاده از این نوع سبب می ­شود تا عدد اسلامپ بتن به عدد 12 برسد.

فوق روان کننده نفتالینی:

از دیگر روان کننده های تولید شده می­ توان به این نوع اشاره کرد که به عنوان ماده کاهنده آب بتن و دیرگیر شدن آن شناخته می­ شود. این ماده کاهنده برای استفاده در محیط­ های گرم و معتدل پیشنهاد می ­شود و مقدار مصرف آن نیز برابر با ترکیب  8/0 آن با 1 درصد از وزن سیمان می باشد. این ماده می­ تواند عدد اسلامپ بتن را به 18 برساند.

فوق روان کننده لینگو سولفات بتن:

این روان کننده به صورت مایع می ­باشد که در بین ذرات سیمان نفوذ می­ کند. این روان کننده بسیار قوی می­ باشد و میزان اثر کندگیری آن قابل کنترل است. برای استفاده از آن باید مقدار 3/0 را با 8/0 از وزن  سیمان مخلوط نمایید. این روان کننده مقدار عدد اسلامپ سیمان را به بالا ترین حد خود یعنی عدد 21 می­ رساند.

انواع روان کننده بتن از نظر زمان گیرش

با اضافه کردن روان کننده ها به بتن زمان گیرش اولیه آن تغییر می­ کند. روان کننده ­های بتن بر اساس همین زمان گیرش به سه دسته تقسیم شده­ اند، که عبارتند از: روان کننده زود گیر، روان کننده دیر گیر و روان کننده معمولی.

روان کننده زود گیر:

این روان کننده ­ها همانطور که از نامشان مشخص است  مدت زمان گیرش بتن را کاهش می ­دهند. به همین خاطر است که از آن ها بیشتر در مناطق سرد و یا در فصول سرد استفاده می ­شود. این روان کننده­ ها با توجه به ترکیباتی که دارند در کنار افزایش روانی و کارایی بتن، میزان پرداخت پذیری آن را نیز افزایش می ­دهند و به مقدار پنج درصد آب خلل بتن را کم می­ کنند.

در این افزودنی ­ها برای پمپاز راحت تر دیگر نیازی به آب بیشتر نیست. این روان کننده ها در بتن ریزی توسط پمپ و مصالح سنگی به کار برده می ­شوند

همچنین از این مواد می­ توانید در آن دسته از بتن ­هایی که از ترکیب­های پوزولانی درست شده­ اند نیز استفاده نمایید.

روان کننده دیر گیر:

این روان کننده­ ها در کنار کم کردن میزان نسبت آب به سیمان،  مقدار کارایی و روانی بتن را افزایش می­ دهند و  باعث می­ شوند تا زمان گیرش اولیه بتن بیشتر شود. به همین جهت نیز به آن روان کننده دیر گیر می­ گویند.

این نوع از افزونه ­های بتنی به علت ایجاد تاخیر در گیرایی بتن، در فصول گرم و تابستان و همچنین در نقاط گرمسیر مورد استفاده قرار می ­گیرند. با استفاده کردن از این روان کننده ها دیگر خبری از خزش، انقباض بتن و همچنین ترک در روی سطح آن نخواهد بود

. پمپاز بتن با ترکیب این روان کننده­ ها بسیار راحت بوده و دیگر نیازی به افزودن آب نمی ­باشد. از دیگر مزایای این روان کننده ­ها می ­توان به افزایش چسبندگی بتن ­هایی که دانه­ های نامناسب تشکیل شده­ است اشاره کرد. استفاده از این روان کننده برای بتن ریزی دیوارهای برسی، تیرها و ستون­ ها مناسب می ­باشد.

روان کننده معمولی:

این روان کننده که تاثیر معمولی و مطلوب دارد را می­ توان حد وسط روان کننده زودگیر  روان کننده ذیرگیر دانست. از این نوع از روان کننده در مناطقی با شرایط آب و هوایی معتدل استفاده می شود.این روان کننده در کنار اینکه زمان کارایی بتن را افزایش می ­دهد، سبب کم شدن جداشدگی درونی بتن شده و مقاومت فشاری ان را افزایش می­دهد.

از این افزودنی می ­توان در ملات­ های سیمانی، بتن ­های معمولی و مسلح استفاده کرد. همچنین نحوه استفاده از آن به دو صورت پمپاژ و درجا نیز صورت می­ گیرد.

قیمت روان کننده بتن

روان کننده بتن قیمت متفاوتی با یکدیگر دارند و دلیل آن وجود انواع شرکت ­ها و تولید کننده های روان کننده بتن است. قیمت هر لیتر روان کننده باتوجه به نوع و کمپانی سازنده آن با یکدیگر تفاوت دارد.

به خاطر داشته باشید که با توجه به طرح اختلاط بتن، میزان روان کننده مورد نیاز برای حجم و وزن معینی از بتن را می­ توان تعیین کرد و بعد از آن اقدام به خرید نمود.  به دلیل وجود شرایط اقتصادی حاکم بر کشور و نوسانات بازار متقاضیان می­ توانند جهت مشاهده و اطلاع از لیست قیمت روان کننده با شماره تماس­ های درج شده در سایت تماس حاصل نمایند.

روان کننده های بتنی با قیمت­ های مختلفی در بازار عرضه می­ شود اما گول قیمت ­های ارزان را نخورید و کیفیت را فدای قیمت نکنید. مجموعه ما سعی کرده است این محصول را با بهترین کیفیت و البته نازل ترین قیمت عرضه نماید.

نگهداری روان کننده های بتن به چه شکل صورت می پذیرد؟

یک فاکتور بسیار مهم در نگه داری مواد افزودنی، نگه داری آنها در دمای مشخصی می باشد. دمای مخصوص نگه داری برای افزودنی ها، مختلف است و هر کدام  به یک دمای به خصوصی احتیاج دارد.

 برای مثال دمای مناسب افزودنی های روان کننده یا همان کاهنده آب که از مواد افزودنی بر پایه لیگنوسولفونات که یک مواد شیمیایی چندگانه است، تشکیل شده‌اند_ سه درجه سانتیگراد می باشد و یا برای سایر افزودنی ها که پایه اساسی تشکیل دهنده آنها پیروکسی کربوکسیلیک اسیدها می باشد، بهترین دمای نگهداری ۵ درجه سانتی گراد می باشد.

البته نگه داری محصولات کاهنده آب که موجب روان کنندگی بیشتر و افزایش مقاومت محصول می گردد، به فاکتورهای مختلفی مانند ویژگی الکتریک ها وابسته است که می‌توان آنها را حداکثر تا دمای ۱۰ درجه سانتیگراد نیز نگه داری کرد.

توجه به دما، یک فاکتور بسیار مهم می باشد که برای حفاظت از مواد افزودنی ضروری است. نگه داری این محصولات  در دمایی که برای محصول مورد نظر مناسب نیست، می‌تواند موجب انجماد آن ها، یخ زدگی و جدا شدگی مواد اولیه محصول شود. لازم به ذکر است که افزودنی هایی که حالت مایع دارند، حتما باید در برابر سرما حفظ شوند.

سرمازدگی این افزودنی‌ها می‌تواند مشکلات زیادی را در پی داشته باشد. تاثیر منفی دمای پایین بسیار بیشتر از دمای بالا برای افزودنی های شیمیایی می باشد.

مدت نگهداری این محصول در بسته بندی اولیه به مدت یک سال می باشد و باید در ظرف دربسته و دور از تابش مستقیم نور خورشید نگه داری شود. هم چنین از یخبندان و سرما نیز باید دور نگه داشته شود. بهترین دما برای نگهداری این محصول مثبت ۱۰ تا مثبت ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد که معمولا به صورت وزن های بیست کیلوگرمی یا بشکه های هزار کیلوگرمی بسته بندی شده و به بازار عرضه می‌شوند.

دوز مصرف افزودنی های شیمیایی می‌تواند کمی متفاوت باشد اما در محدوده نیم تا یک و نیم درصد وزن سیمان است که مصرف کم تر یا بیشتر آن می‌تواند معایبی را در پی داشته باشد. به همین دلیل حتما باید مقدار مصرف اضافی با مجوز کارشناسان تکنولوژی بتن صورت گیرد.

نکات ایمنی کار با محصول روان کننده بتن

نکات ایمنی که در هنگام استفاده از محصول باید احتیاط شود، باید توسط تولیدکنندگان آنها ارائه گردد. افزودنی هایی که به منظور کاهنده آب و روان کننده در بازار عرضه می شوند، همان روان کننده های بتن نام دارند که برای افزایش کارایی، افزایش انسجام، افزایش دوام و بالابردن کیفیت بتن و مقاومت آن به خمیر موردنظر اضافه می شوند تا از افزودن مقدار زیاد آب جلوگیری شود.

 استفاده از این محصولات باید با دقت خاص صورت بگیرد و در هنگام استفاده از روان کننده ها باید از تماس آنها به پوست و چشم و سایر نواحی حساس جلوگیری شود. زیرا این مواد قلیایی بوده و ph آنها بیشتر از هفت است و در صورت تماس با پوست شما می تواند عوارض جبران ناپذیری را بر جای بگذارد.

 در صورتی که این مواد با پوست یا چشم شما تماس پیدا کرد باید بلافاصله آن را با آب یا مواد مختلفی مانند محلول رقیق اسید بوریک شست و همچنین برای اینکه از سلامت خود مطمئن شوید باید به پزشک مراجعه کرده و مراقبت‌های پزشکی را انجام دهید.

توجه به این نکته ضروری است، زمانی که این افزودنی ها بر روی زمین پخش شوند، موجب لیز شدن زمین می شوند به همین دلیل باید سریعا آنجا را تمیز کنید. این ترکیبات قابلیت آتش سوزی ندارند و قابل اشتعال نیستند اما بعد از این که این ترکیبات تبخیر شوند، ماده جامدی باقی می ماند که این ماده جامد قابل اشتعال است چون یک ترکیب آلی محسوب می شود.

هم چنین بعضی از مواد افزودنی خاصیت سوزش آوری دارند و ممکن است در حین تماس با پوست، مشکلات مختلفی را به وجود آورند و موجب آسیب به پوست شما شوند به همین دلیل در صورت وجود سمی بودن افزودنی ها باید احتیاط های لازم در مورد این محصول و همینطور اقداماتی که در صورت استفاده از این محصولات باید مورد توجه قرار بگیرد و رعایت شود باید توسط تولیدکنندگان ارائه شود.

نکته ی دیگری که حائز اهمیت است و حتماً باید در هنگام استفاده از این محصولات مورد توجه قرار بگیرد و رعایت شود، مقدار مصرفی و یا استفاده از افزودنی است.

افزودنی ها معمولاً نسبت به سایر مصالح، به مقدار بسیار کمتری مورد نیاز هستند و حتماً باید برای استفاده از آن ها از ابزارهای دقیق استفاده شود زیرا دوز مصرفی آنها بسیار مهم است و استفاده بیش از حد یا کم تر آنها ممکن است معایبی را همراه داشته باشد به عنوان مثال اگر از این افزودنی ها بیش از حد استفاده شود، موجب جدا شدگی و از هم گسیختگی و به معنای ساده تر موجب آب انداختگی در بتن می‌شود و باعث ایجاد حباب هایی در بتن و کاهش مقاومت فشاری آن خواهد شد که موجب کاهش کارایی و مقاومت و عملکرد محصول مورد نظر می شود بنابراین استفاده از این محصولات به میزان درست بسیار مهم است و باید  از اضافه شدن افزودنی بیش از حد به طور جد جلوگیری کرد.

افزودنی های بتن معمولاً به دو صورت  جامد و محلول مایع موجودند که افزودنی های محلول که ظرفیت ۳ تا ۲۵ لیتری دارند در بسته های پلاستیکی و آنهایی که حجمشان بیشتر است، معمولاً ۲۰۰ لیتری هستند با ظرف های بزرگ فلزی یا پلاستیکی و محلول هایی  ای که ظرفیت بسیار بالایی به عنوان مثال هزار تا ۳ هزار لیتری دارند، باید با مخزن قابل انتقال که از فولاد پلی پروپیلین سنگین با قاب فولادی ساخته شده اند توزیع شوند.

مواد افزودنی به صورت پودری هم موجود می باشد. البته عرضه مواد افزودنی به صورت پودری خیلی متداول نیست و افزودنی هایی که به صورت پودری در بازار موجود هستند، حتماً باید قبل از استفاده از آن ها، آنها را با آب مخلوط کنید و به خوبی هم زده تا از انحلال کامل آنها مطمئن شوید. ممکن است انحلال افزودنی های پودری در آب به زمان زیادی نیاز داشته باشد.

ممکن است افزودنی هایی که به شکل محلول هستند، قبل از اینکه مصرف شوند، ته نشین شده باشند. به همین دلیل باید به خوبی تکان داده شود و بعد از آن شروع به مصرف نمایید.

برای توزیع افزودنی های کاهنده آب نظیر روان کننده، باید از سیستم های دقیقی برای توزیع آن استفاده نمود که قابل اطمینان باشد و اتوماتیک باشند. معمولاً برای توزیع از سیستم های فولادی و ضد زنگ استفاده می شود که در هنگام حمل افزودنی های روان کننده دچار خوردگی و یا آسیب نشوند.

این شکل، یک ابر روان کننده بتن را نشان می دهد که نوعی ماده افزودنی است که برای افزایش جاری شدن خمیر بتن مورد استفاده قرار می گیرد. قدرت ابر روان کننده ها از سایر روان کننده های موجود در بازار بیشتر است.