خرید و مشاوره فنی: 33521405-026

آسفالت گرم چیست؟

آسفالت گرم چیست؟

فهرست مطالب

آسفالت گرم مخلوطی از سنگدانه های خردشده و دانه بندی شده است که در کارخانه آسفالت، حرارت می دهند و با قیر گرم در درجه حرارت‌های معین، ترکیب می کنند. به همان صورت گرم بر روی سطوح موردنظر مثل اساس، زیر اساس، رویه های بتنی و سایر سطوح پخش می شود.

مخلوط‌ های آسفالت گرم از لحاظ قشرهای روسازی انواع گوناگونی دسته بندی می شوند که در ادامه این مقاله به معرفی آن ها می پردازیم:

بررسی قشر رویه 

آسفالت رویه آخرین لایه ی آسفالت به حساب می آید که مستقیما با فضای بیرون و ترافیک وسایل نقلیه در تماس می باشد. پس در نتیجه باید به گونه ای تولید و اجرا شود که در مقابل تغییرات جوی و ترافیک سنگین مقاوم باشد و استحکام و مقاومت آن کاهش پیدا نکند.

لایه رویه دارای دانه بندی ریز است و فضای خالی بین سنگدانه های آن زیاد است. برای افزایش دوام آسفالت رویه و بهبود مقاومت آن در برابر لغزندگی و شیار افتادگی می‌توان از نوعی آسفالت به اسم ماستیک درشت دانه استفاده نمود.

بررسی لایه آستر 

این قسمت میان لایه رویه و لایه اساس قیری قرار می گیرد و همیشه دانه بندی آن درشت تر از لایه رویه می باشد و مقدار قیر آن کم است. اندازه سنگدانه ها در این لایه بین 5 تا 19 میلی متر است.

بعضی مواقع در شرایط ترافیک خیلی سنگین، از جمله در بنادر، از دانه‌بندی‌ های قشر آستر با سنگدانه‌ های حداکثر ۲۵ میلی متر که در برابر تغییر شکل حساسیت پایین تری دارند، استفاده می‌شود.

آشنایی با اساس قیری

اساس قیری نخستین لایه روسازی آسفالت است که مستقیما روی لایه ی زیر اساس و یا اساس قرار می گیرد. دانه بندی اساس قیری درشت تر و میزان قیر آن از آسفالت آستر و رویه پایین تر می باشد.

اندازه ی سنگدانه ها در این لایه همیشه بین 50 تا 75 میلی متر است. اساس قیری با دانه های باز مثل یک لایه ی زهکش عمل می کند که آب های نفوذی به سیستم روسازی را تخلیه می کند.

بررسی آسفالت ماستیک دانه درشت

نوعی مخلوط آسفالت گرم با دانه های گسسته است که از دو قسمت سنگدانه های درشت و ملات پر از قیر ایجاد می شود. این مخلوط ساختار درشت دانه ای دارد که در آن سنگدانه ها در تماس با یکدیگر می باشند. از این نوع آسفالت به عنوان لایه رویه در مناطق گرمسیر و جاده های پر تردد استفاده می شود.

ساختار درشت دانه ای و استفاده از قیر فراوان موجب بالا رفتن مقاومت و پایداری این نوع آسفالت در برابر شیار، افتادگی و تغییر شکل می شود. علاوه بر آن ضریب اصطکاک و مقاومت لغزشی رویه را افزایش می دهد و به عنوان یک لایه زهکش برای آب های سطحی عمل می کند.

ماسه آسفالت چیست؟

ماسه آسفالت از ماسه طبیعی شسته یا ماسه شکسته یا مخلوطی از این دو با قیر خالص درست می‌شود. این مخلوط را می‌توان در قشرهایی به ضخامت حداقل ۱۵ میلی متر پخش و اجرا نمود یا از آن برای مسطح کردن رویه‌ های قدیمی استفاده کرد.

بررسی آسفالت متخلخل

آسفالت متخلخل مخلوطی از مصالح سنگی خردشده با دانه بندی باز، با قیر خالص اصلاح شده است که در کارخانه آسفالت درست می شود. این آسفالت را نمی توان به عنوان لایه جایگزین برای قشر رویه مورد استفاده قرار داد.

آسفالت متخلخل مانع از انعکاس نور چراغ های وسایل نقلیه می شود و نور را پخش نمی کند. همچنین آب های سطح رویه را به خارج از عرض خیابان هدایت می کند و مانع از پخش و پاشیده شدن آب می شود.

قیر چیست؟

قیر مصرفی در آسفالت گرم از نوع قیرهای خالص می باشد که از تقطیر مستقیم مواد نفتی درست می‌شود. این قیرها باید همگن و فاقد آب باشند و زمانی که تا ۱۷۵ درجه سانتی گراد گرم ‌می‌شوند، کف نکند.

نحوه انتخاب قیر

انتخاب قیر مناسب برای هر پروژه بسیار مهم می باشد. نوع قیر مصرفی برای هر پروژه باید طبق نوع دانه‌ بندی مصالح سنگی، شرایط جوی محل اجرای طرح و ضخامت آسفالت موجود، توسط مهندس مشاور انتخاب شود.

آشنایی با افزودنی‌ های تثبیت کننده در آسفالت

به منظور پیشگیری از جدا شدن یا ریزش قیر آسفالت از سنگدانه‌ ها، تثبیت کننده‌ هایی مانند الیاف سلولزی یا معدنی مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار الیاف سلولزی مصرفی باید حداقل ۰/۳ درصد وزن مخلوط آسفالتی یا بیشتر باشد.

برای الیاف معدنی، میزان مصرف باید حداقل ۰/۴ درصد وزن مخلوط آسفالت باشد تا از ریزش قیر جلوگیری نماید. در صورت بکار گیری از مواد افزودنی تثبیت کننده، این مواد باید در پیمانه‌ های دقیق از پیش اندازه‌گیری شده به واحد مخلوط‌ کن اضافه شود.

تغییر در وزن این مواد موجب تغییر در کارایی مخلوط آسفالتی می‌ شود. در صورتی که از افزودنی‌ های سلولزی استفاده شود، این مواد نباید قبل از استفاده در معرض رطوبت قرار بگیرند.

نحوه کنترل کیفیت مخلوط آسفالتی

از آسفالت های اساس قیری، آستر و رویه درست شده در کارخانه آسفالت باید حداقل روزانه 2 نمونه و در صورتی که تولید بالا باشد از هر 350 تن آسفالت یک نمونه از کامیون حامل آسفالت برداشته و مورد آزمایش قرار بگیرد تا نتایج دانه بندی، درصد قیر، استحکام، فضای خالی، وزن مخصوص آسفالت و فضای خالی پر شده با قیر تعیین شود.

نتایج هر کدام از این مقادیر، باید در درون محدوده مشخصات باشد، در غیر این صورت باید فورا اقدامات مورد نیاز جهت برطرف کردن عیب صورت گیرد. چنانچه نتایج آزمایش ها در 4 نوبت متوالی خارج از محدوده مشخصات باشد، باید عملیات آسفالتی متوقف و پس از رفع عیب دوباره آغاز شود.

نحوه حمل آسفالت

حمل آسفالت از محل کارخانه تا محل پخش به وسیله کامیون صورت می گیرد. سطوح داخلی کامیون که با آسفالت تماس دارد باید کاملا تمیز و عاری از هر نوع آلودگی باشد.

برای جلوگیری از چسبیدن آسفالت به دیواره های اطاق کامیون، باید قبل از ریختن آسفالت، اطاق کامیون را با آب آهک شستشو داد. شستشو با هر نوع روغن ممنوع است.

هرگاه در مدت زمان حمل آسفالت، درجه حرارت آسفالت بیش از 10 درجه سانتیگراد افت کند، کامیون باید با برزنت پوشیده شود تا سطح آسفالت سرد نشود و خاصیت یکنواختی خود را از دست ندهد.

حداکثر زمان حمل آسفالت 45 دقیقه و حداکثر فاصله حمل با کامیون 70 کیلومتر است. افزایش زمان و درجه حرارت بالا آسفالت در جریان حمل موجب می شود مقداری قیر در کف کامیون جمع شود و آسفالت بالای کامیون، کم قیر و آسفالت کف کامیون، پر قیر شود.

این جدایی موجب می شود که زمان پخش آسفالت، قسمتی پر قیر و قسمتی کم قیر شود که در قسمت کم قیر طول عمر آسفالت کوتاه و در قسمت پر قیر، قیرزدگی در آسفالت روی خواهد داد.

      مرتب‌سازی مقالات:

    • پیش‌فرض
    • جدید‌ترین
    • پربازدیدترین
    • بیشترین امتیاز

      جدید‌ترین مقالات:

    مشاهده مقالات بیشتر
    دیدگاه خود را در مورد این مطلب بنویسید:
    کاربر میهمان

    تایید و ارسال
    انصراف
    دیدگاه کابران:
      نمایش دیدگاه‌های بیشتر